یکی

یکی دو بغض آنطرف تر
همانجا پشت کوچه شبگردی هایم
لحظه هایی را چال کرده ام
که قرار بود زندگیشان کنم...
از منِ این روزها
تنها غروری زخمی مانده
که از ترس خنجری نو
از هر نیشتری گریزان است.....